Եվրամիության (ԵՄ) դեսպան, լեհ Պյոտր Սվիտալսկու հետ Երևանում Հայաստանի իշխանությունների «քննարկումները» թեև հիմնականում վերաբերում էին հանրապետությունում ապրիլին կայացած խորհրդարանական ընտրությունների «որակին», իրականում ստվերեցին գլխավոր վիճելի հարցերից մեկը, որը, այսպես ասած, շարունակում է մռայլել տխրահռչակ «ասոցացման մասին նորացված փաստաթղթի» առնչությամբ Հայաստան-ԵՄ բանակցությունների բոլոր կանխատեսելի ու անկանխատեսելի օրակարգերը:

Հետընտրական ամառը, ինչպես և կարելի էր սպասել, բավականին հանգիստ էր, քաղաքական անցուդարձը՝ պասիվ։ Եվ դա բնական է. նույն իրավիճակն ամենուր է ու գրեթե միշտ։ Փաստն այն է, որ քաղաքական կյանքն ունի հատկություն. արձակուրդների շրջանում ակտիվությունն ինչ-որ չափով մարում է, քանի որ հասարակությունը նույնպես իրեն հեռու է պահում քաղաքական գործընթացներից և կարծես որևէ լուրջ ցանկություն չունի հեղձուցիչ տապին նման պրոցեսների մեջ ներգրավվելու։

Ապոկալիպտիկ ամառը տարավ՝ ինչ կարողացավ, ինչ տվեցինք ու չպահեցինք մեր անկարողության, թուլության ու հիմարության պատճառով, ապրել աշունը՝ սա է խնդիրը: Հետո՝ ձմեռը, որ ցուրտ է լինելու, խայտառակ շատ ձյուն է գալու, ու մութը սկսվելու է ժամը 6-ին և տևելու մինչև հաջորդ առավոտյան 8-ը:

Օրերս թուրքական Milliyet-ը հոդված է հրապարակել՝ պնդելով, որ տարբեր պատճառներով ԱՄՆ-ի ու Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի ու Իրանի հարաբերությունների համաժամանակյա վատացումը, ԱՄՆ-ի ու Թուրքիայի հարաբերություններում խնդիրները «անխուսափելիորեն ազդելու են այլ տարածաշրջանների ու հարցերի վրա, հատկապես Մերձավոր Արևելքում ու Հարավային Կովկասում»:

Պետության ներսում ընդհանուր կոնֆլիկտայնության աճի հետ վերջին երկու տարում հայտնվել է էլիտաների ռոտացիայի ևս մեկ հզոր գործոն, որ արդիականությունը պահպանելու է առաջիկայում ևս:

Գոնե երբևէ Արևմուտքը հասկացե՞լ է Ռուսաստանին՝ Financial Times-ում հարց է բարձրացնում Լիլիա Շվեցովան՝ Russia and Eurasia Programme-ի գիտաշխատողը Chatham House-ում:

2000-2014-ին Վլադիմիր Պուտինի քաղաքականության առանձնահատկությունն էր, որ նա նախընտրում էր կոնֆլիկտները հարթել էլիտայի ներսում առանց աղմուկի և հաճախ անձամբ:

Երկու գլխավոր պատճառներ հանգեցրին 2016-ի կադրային փոփոխություններին: Մեկը իներցիան էր, որ ի սկզբանե դրված էր վարչակարգի զարգացման տրամաբանության մեջ: Երկրորդը արտաքին շոկի հետևանք էր և կադրային վերադասավորումների կատալիզատորի դեր խաղաց:

Վլադիմիր Պուտինի երրորդ ընտրությունից չորս տարի անց քաղաքական ռեժիմի ներսում սկսվեց կադրային արմատական վերակառուցում: Վերադասավորումների ալիքներն ընդգրկեցին նախագահի աշխատակազմը, նահանգապետերին, ուժային կառույցներին, պետական կորպորացիաները:

Հուլիսի 28-ի երեկոյան Սպիտակ տունը հաղորդեց, որ Դոնալդ Թրամփը ծրագրում է ստորագրել Կոնգրեսի հավանությունը ստացած օրինագիծը, որը կսահամանափակի նրա իրավունքը՝ հանել հակառուսական պատժամիջոցները, որ հզոր հարված կդառնա ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ նրա հարաբերություններին: